Infowar

Με αφορμή την υπόθεση στα Γλυκά Νερά θυμόμαστε παλιές και πολύ παλιές ιστορίες, στις οποίες ο όχλος ζητούσε εκδίκηση από μετανάστες, μαύρους και Εβραίους για εγκλήματα τα οποία ουδέποτε διέπραξαν.

Αναρωτιόμαστε τι σημαίνει να δηλώνεις κομμουνιστής στην αμερικανική βιομηχανία της χιπ-χοπ και παρακολουθούμε ορισμένους φιλελεύθερους να βγάζουν φλύκταινες.

Διαβάζουμε τη νέα έκθεση της οργάνωσης Privacy International, για μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες παρακολουθήσεων και κατασκοπείας στον πλανήτη, και βρίσκουμε ίχνη της στην Ελλάδα, την Κύπρο και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Συνεχίζοντας ουσιαστικά τα μαθήματα προπαγάνδας που ξεκινήσαμε στην προηγούμενη εκπομπή, αναρωτιόμαστε τι σημαίνει να δηλώνεις «Πεζοναύτης της Ενημέρωσης».

Ακούμε δημοσιογράφους του BBC, του CNN και της Deutsche Welle να αναπαράγουν τις επίσημες θέσεις της ισραηλινής κυβέρνησης και ύστερα ακούμε κάποιους ανθρώπους που τους βάζουν στη θέση τους.

Ακούμε τραγούδια για όχι και τόσο φωτεινές στιγμές της ανθρώπινης ιστορίας, που ίσως και να θυμίζουν σε ορισμένους την πολιτική του Ισραήλ εναντίον των Παλαιστινίων.

Συνειδητοποιούμε ότι οι γυναίκες βρίσκονταν πάντα στην πρωτοπορία της ηλεκτρονικής τεχνολογίας και των υπολογιστών, αλλά ένα ανδροκρατούμενο οικονομικό σύστημα φρόντιζε να τις πετά πάντα στο περιθώριο.

Σκέψεις που μας περνάνε από το μυαλό κάθε φορά που ακούμε για μία ευγενική χορηγία προς τους συνανθρώπους μας.

O πρώτος άνθρωπος που βγήκε στο διάστημα πριν από 60 χρόνια, δεν ήταν απλώς ένα παιδί που μετρούσε τ' άστρα, ήταν κυρίως ένα παιδί που πολεμούσε φασίστες. Μία ιστορία που θα σας διηγηθούμε με μερικά τραγούδια.

Συζητάμε για τη σχεδόν μυθική φιγούρα του Αντνάν Κασόγκι, θείου του Ντόντι Αλ Φαγέντ που σκοτώθηκε με την πριγκίπισσα Νταϊάνα, και επίσης θείου του Τζαμάλ Κασόγκι, τον οποίο τεμάχισαν κάτι σύμμαχοί μας στο προξενείο της Σαουδικής Αραβίας στην Κωνσταντινούπολη.

Παρακολουθούμε την ιστορία ενός ανθρώπου που προσέφερε στους καλεσμένους του νεκρά άλογα και γυναίκες και ύστερα ένας εγγονός του έγινε πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Σκεφτόμαστε τι σχέση μπορεί να έχει το αεροπλανοφόρο Αϊζενχάουερ με τον Τομ Κρουζ, αλλά και τον Μουαμάρ Καντάφι. Και το παρακολουθούμε να μαζεύει τα κομμάτια, ίσως της πιο αποτυχημένης στρατιωτικής επιχείρησης στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών.

Αναρωτιόμαστε εάν η τηλεοπτική σειρά Star Trek αποτελεί το πρότυπο μίας μαρξιστική κοινωνίας, στο πρότυπο της Παρισινής Κομμούνας.

Για να απαντήσουμε, επιστρέφουμε στα μέσα του 19ου αιώνα, για να γνωρίσουμε έναν άνθρωπο που ξεκίνησε αγωνιστής, στη συνέχεια έγινε ντετέκτιβ, ύστερα κατάσκοπος και στο τέλος ένα βρωμερό, απεργοσπαστικό σκουπίδι.

Πιάνουμε το όπλο μας και σκοτώνουμε φασίστες μαζί με κάτι κορίτσια της Σοβιετικής Ένωσης. Εισβάλουμε σε τράπεζες διεκδικώντας ίση μεταχείριση πλούσιων και φτωχών, και τελικά πεθαίνουμε σ’ ένα κρησφύγετο, κάπου στη Φλόριντα.

Συζητάμε για τη Ρόζα Λούξεμπουργκ, που γεννήθηκε στις 5 Μαρτίου του 1871, και παραμένει μαζί μας ύστερα από 150 χρόνια. Και ύστερα θυμόμαστε τις στιγμές που το βρετανικό και γερμανικό κράτος κατέλυσε το κράτος δικαίου απέναντι στους κρατούμενους του IRA και της RAF.

Παρουσιάζουμε τις καλύτερες τεχνικές που μπορείτε να ακολουθήσετε για να ξεπλύνετε τα εγκλήματα ενός παιδεραστή — και ενδεχομένως, ένα ολόκληρο δίκτυο μαστροπείας με ανήλικα κορίτσια ή αγόρια.

Με αφορμή την προσπάθεια της κυβέρνησης να επιβάλλει τρομονόμο και στη μουσική, η οποία προσπάθεια τροποποιήθηκε, αλλά δεν αποσύρθηκε, σκεφτόμαστε τι σημαίνει να λογοκρίνεις το μέσο και όχι το μήνυμα.

Υποπτευόμαστε ότι όσες δεκαετίες κι αν τα περιμένουμε να επελάσουν και να μας πάρουν τις δουλειές, αυτά μας κοιτάζουν από μακριά σαν τους βαρβάρους του Καβάφη.

Κάνουμε αερόμπικ έξω από την Εθνοσυνέλευση της Μιανμάρ χωρίς να βλέπουμε τα τανκς να περνούν πίσω μας -- σαν τον Παπαδόπουλο στο «Λούφα και Παραλλαγή».